سیزده بدر سیزدهمین روز فروردین ماه و از جشن های نوروزی است. در تقویم‌های رسمی ایران این روز روز طبیعت نامگذاری شده‌است. برخی بر این باورند در این روز باید برای راندن نحسی از خانه بیرون روند و نحسی را در طبیعت به در کنند. اما برای اثبات اینکه ایرانیان قدیم هم این دیدگاه را داشتند هیچ روایت تاریخی و قابل استنادی وجود ندارد.
سیزده بدر سال دیگر بچه بغل خونه شوهر
چرا دختران در روز سیزده نوروز سبزه گره می زنند؟
شیوا نوشت:یک سوال اساسی:آیا دخترانی که در کویر و بیابان بدون هیچ گل و گیاه و سبزه ای زندگی می کنند به نظر شما هرگز ازدواج نخواهند کرد؟؟ البته که ازدواج می کنند زیرا اگر اینگونه بود زنان بادیه نشین جملگی بی شوهر می ماندند.
نتیجه: گره زدن سبزه هیچ ربطی به بازشدن بخت دختران و ازدواج ندارد گیاهان جان دارند نفس می کشند آنان را به اسارت نکشید- اعدام نکنید دست و پایشان را به هم گره نزنیدآهای خانمهای محترم شاید شما تا 10 سال دیگر ازدواج نکردید آخر گیاهان بیچاره چه گناهی کردند که هر سال 13 نوروز آنان را شکنجه می کنید؟ای کاش بجای ماشین های گشت ارشاد که نگران حجاب و بهشت و جهنم رفتن زنان و مردان هستند رسانه هایی برای افزایش فرهنگ و سواد و سطح آگاهی و عدم خرافه پرستی زنان و دختران جامعه وجود داشت چه معنی دارد دختران تحصیلکرده جامعه سبزه گره بزنند تا برایشان شوهر پیدا شود
افزایش و بالا بردن فرهنگ و سواد یک جامعه از حجاب که سهل است بلکه از نان شب هم واجب تر است.دختران امروز مادران فردا و تربیت کنندگان نسل آینده هستند -بیائید روز 13 نوروز با طبیعت آشتی کنیم با دیدن جلوه ها و زیبایی های آن خداوند بزرگ را سپاس گوئیم که نیرویی بنام "عقل" را به ما بخشیده است.
اما فلسفه و تاریخچه گره زدن سبزه در 13 نوروز چیست؟
افسانهً آفرینش در ایران باستان و مسئله نخستین بشر و نخستین شاه و دانستن روایاتی دربارهً کیومرث حائز اهمیت زیادی است. در اوستا چندین بار از کیومرث سخن به میان آمده و او را اولین پادشاه و نیز نخستین بشر نامیده است. گفته های حمزه اصفهانی در کتاب سنی ملوک الارض و انبیاء و گفته های
مسعودی در کتاب مروج الذهب جلد دوم و بیرونی در کتاب آثار الباقیه بر پایه همان آگاهی است که در منابع پهلوی وجود دارد. مشیه و مشیانه که دختر و پسر دوقلوی کیومرث بودند روز سیزده فروردین برای اولین بار در جهان با هم ازدواج نمودند.
در آن زمان
چون عقد و نکاحی شناخته شده نبود آن دو به وسیله گره زدن دو شاخه پایه ازدواج خود
را بنا نهادند. این مراسم را بویژه دختران و پسران دم بخت انجام میدادند و امروز هم
دختران و پسران برای بستن پیمان زناشویی نیت می کنند و سبزه گره می زنند. این رسم از زمان کیانیان تقریباً متروک شد ولی در زمان هخامنشیان دوباره شروع شده و تا امروز باقی مانده است. در کتاب مجمل التواریخ چنین آمده " اول مردی که به زمین ظاهر شد پارسیان او را کل شاه گویند. پسر و دختری از او ماند که مشیه و مشیانه نام گرفتند و
روز سیزده نوروز با هم ازدواج کردند و در مدت پنجاه سال هیجده فرزند بوجود آوردند
و چون مردند جهان نود و چهار سال بی پادشاه بماند " .
نتیجه:در روزگاران قدیم شخصی بنام عاقد و کشیش و موبد نبوده تا دو جوان را به عقد هم دربیاورد وگرنه "مشیه و مشیانه" هرگز بخاطر خوشبختی خود یک گیاه را قربانی نمیکردند تا بخاطر گره زدن خشک شود و بمیرددر ثانی آن زمان دختر و پسر برای پیوند زناشویی در کنار هم دست در دست هم چنین کاری کردند ولی حالا چه؟یک دختر 10 سال سیزده نوروز 100 گیاه و سبزه را نابود میکند ولی همچنان بی شوهر مانده و سال آینده عمل دور از عقل و منطق خویش را تکرار نموده و باز هم سبزه گره می زند.
به خدا سوگند نابودی طبیعت زیبا پایبندی به سنت های کهن نیست بلکه نشان عقب ماندگی و بی فرهنگی است.افکار کپک زده ممنوع!!!
امیدوارم امسال همه دختران دم بخت عروس شوند تا گیاهان و سبزه ها در 13 نوروز نفس راحتی بکشند
واااااااااااای اگر گیاهان و سبزه ها می توانستند برای شکایت به دادگاه ها مراجعه کنند دادگاهها گلستان می شد 
برای همه دختران دم بخت آرزوی سعادت و خوشبختی دارم هیچ چیز بهتر از سلامتی و خوشبختی نیست.
حال اگر می خواهید بدانید که سیزده نوروز نحس است یا خیر؟ادامه مطلب را بخوانید.
تا کنون هیچ دانشمندی ذکر نکرده که سیزده نوروز نحس است بلکه قریب به اتفاق روز سیزده نوروز را بسیار سعد و فرخنده دانسته‌اند.برای مثال در آثارالباقیه ابوریحان بیرونی، جدولی برای سعد و نحس بودن روز ها قرار دارد که در آن برای سیزدهم نوروز که تیر روز نام دارد، کلمهٔ سعد به معنی نیک و فرخنده آمده‌است.
دیروزخاطره بود فردا رویا و امروز هدیه ای از سوی خداوند بزرگ به شماست حتی اگر امروز 13 نوروز باشد نحس نیست چون امروز هدیه ای از جانب خداست به ما انسانها تا یک روز دیگر فرصت داشته باشیم برای خودشناسی - خداشناسی و انجام کارهای نیک و پسندیده-بنابراین افکار و اندیشه های باطل و کپک زده هستند که نحوست به همراه می آورند نه روزهای خدا - به نظر من نه سیزده نوروز نه ماه صفر نه روزهای چهارشنبه و نه عدد 13 هیچکدام نحس نیستند این ما انسانها هستیم که گاها با افکار و اندیشه های غلط خود اینگونه می پنداریم در حالی که ادعای سواد و تحصیلات عالیه هم داریم.
برخی از محققان عقیده دارند که عقیده به نحوست عدد سیزده اثری است که از ارتباط و مجاورت با عالم مسیحیت به زرتشتیان و بعد از آنان مسلمانان انتقال یافته‌است. اصل این عقیده به این صورت است که یهودای اسخر یوطی یکی از دوازده حواری مسیح نقشه کشید تا وی را تسلیم مخالفانش کند و قرار گذاشت تا وقتی وارد محفل مسیح شود، او را ببوسد تا دشمنان او بتوانند تشخیص دهند که کدامیک از افراد حاضر در محفل مسیح است. بدین ترتیب مسیح دستگیر شد و چون یهودای اسخر یوطی سیزدهمین فردی بود که به جرگه مسیح و یازده شاگرد دیگرش در آمد و شمارهٔ آنان به سیزده رسید مسیح گرفتار و محاکمه و به دار آویخته شد. عیسویان بدین علت عدد سیزده را شوم می‌دانند. مسیحیان هیچ گاه سیزده نفر بر سر یک سفره غذا نمی‌خورند
بعد از اسلام چون روز 13 تمام ماه‌ها را نحس می‌دانند به اشتباه سیزده عید نوروز را
نیز نحس شمرده اند. در حالی که نزد ایرانیان باستان سیزدهم هر ماه شمسی که تیر روزنامیده می‌شد مربوط به فرشتهً
بزرگ و ارجمندی است که "تیر"نام دارد و در پهلوی آن را
تیشتر می‌گویند. فرشتهً مقدس تیر در کیش مزدیستی مقام بلند و
داستان شیرینی دارد. ایرانیان قدیم پس از دوازده روز جشن گرفتن و شادی کردن که به یاد دوازده ماه سال است، روز سیزدهم نوروز را که روز فرخنده ایست به باغ و صحرا
می‌رفتند و شادی می‌کردند و در حقیقت با این ترتیب رسمی بودن دورهً نوروز را به پایان می‌رسانیدند.
متاسفانه بدلیل نفوذ و گسترش خرافات در فرهنگ ایرانی خرافه‌ی نحس بودن 13 نیز نفوذ و گسترش پیدا کرد. در همین راستا برخی آن را به مراسم کاتارها (بازمانده‌های مانویان در اروپا، که ترکیبی از اندیشه‌های زرتشتی، فلسفه یونان باستان و مسیحیت دارند) که مقارن با سیزده فروردین می‌باشد نسبت دادند و برخی دیگر آن را به مراسم پوریم یهودی‌ها و کشته شدن هامان، وزیر لایق هخامنشی به واسطه‌ی توطئه‌های «مردخای یهودی» نسبت دادند و مدعی هستند که جشن پوریم نیز در سیزده فروردین برگزاری می‌گردد و برخی کیکی با شمایل مرد ایرانی (هامان) درست کرده و آن را به کودکان می‌دهند که
بازی کرده و بخورند و البته باید در نظر داشت که تبلیغات کنونی در این زمینه نیز به خاطر آن است که ریشه‌ی فرهنگ‌های باستانی ایران را «یهودی» بنامند و سپس مدعی مالکیت شوند (مانند فلسطین). و برخی دیگر خرافه‌ی نحوست 13 را به فراماسون و قداست این رقم نزد آنان و شیطان‌پرستان و ... نسبت دادند.
اما چنان چه بیان شد، نحس دانستن 13 فقط یک خرافه است و
ایرانیان باستان نیز روز 13 فروردین را روزی شاد و نیکو برای «نیایش و شکرگذاری» می‌دانستند. در یک کلام اصلا روز نحس وجود ندارد.
معنی واژه "سیزده بدر"
مشهور است که واژه ی سیزده به در به معنای « در کردن نحسی سیزده» است . اما وقتی به معانی واژه ها نگاه کنیم برداشت دیگری از این واژه می توان داشت. «در» به جای «دره و دشت» می تواند جایگزین شود .به عنوان مثال علامه دهخدا، واژه «در و دشت» را مخفف «دره و دشت» می داند
یکی از معانی واژه «به» ، « طرف و سوی » می باشد . مانند اینکه می گوییم «به فروشگاه».
پس با نگاهی کلی می توان گفت واژه «سیزده به در» به معنای « سیزدهم به سوی در و دشت شدن» می باشد که همان معنی بیرون رفتن و در دامان طبیعت سر کردن را می دهد.
آئین ها و مراسم سیزده بدر
این رویداد دارای آیین‌های ویژه‌ای است که چهره سنت به خود گرفته است. از آن جمله می‌توان آیین‌های زیر را برشمرد.
- گره زدن سبزه
- سبزه به رود سپردن
- خوردن کاهو و سکنجبین
- پختن غذاهای متنوع به ویژه آش رشته
به طور کلی در میان جشن های ایرانی جشن سیزده به درکمی مبهم است، زیرا مبنا و اساس دیگر جشن ها را ندارد. در کتاب‌های تاریخی اشاره‌ی مستقیمی به وجود چنین مراسمی نشده‌است اما در منابع کهن اشاره هایی به روز سیزدهم فروردین داریم. من برای تاریخ و فرهنگ و آئین کشورم احترام زیادی قائلم ولی آنچه برایم حائز اهمیت است اینست که در هر لباس و فرهنگی که باشیم جشن و شادی هایمان نباید به دیگران حتی به گیاهان آسیب برساند شادی و جشن چهارشنبه سوری را هم خیلی دوست دارم به شرطی که مزاحم دیگران نباشم و نه به خود و نه دیگران آسیب نرسانم.