منو سر لج ننداز میرم زن میگیرم
--------------------------------------------
یک عمر این دیار را با هنر خود گرم و روشن داشت؛
کودکی ایرانیان با صدای روباه مکار در پینوکیو (با صدا پیشگی مرتضی احمدی ) خاطره دارد؛
برای جوانی شان ترانه های قدیم تهران را خواند که از یاد نبرند فرهنگ شفاهی شان را: ...
ترانه منو سر لج ننداز میرم زن میگیرم
خدا رحمتش کند که جایش همیشه سبز میماند
مرتضی احمدی (متولد10 آبان1303، درگذشتهٔ 30 آذر 1393 تهران) بازیگر سینما و تلویزیون، صداپیشه و خواننده اهل ایران بود.
از جمله فعالیتهای دیگر مرتضی احمدی گردآوری و نگارش فرهنگ عامیانه (فولکلور) تهران است. او در این زمینه کتابهای: (کهنههای همیشه نو)، (فرهنگ بر و بچههای تِرون)، و (پرسه در احوالات تِرون و تِرونیا) را تألیف کرده است.
علاوه بر تألیفاتش در حوزه فرهنگ نویسی، او برخی از قدیمیترین ترانههای کوچهبازاری تهران را به صورت (ضربی خوانی) بازخوانی کرده است.
وی بهدلیل مشکلات ریوی، در30آذر 1393 در سن90 سالگی در منزلش درگذشت.
حتما کارتون زیبای پینوکیو را به یاد می آوریددوبله صدای شخصیت روباه مکار کار جاودانه مرحوم مرتضی احمدی می باشد صدایی که همیشه ماندگار خواهد ماند تا ابد
و این هم متن ترانه منو سرلج ننداز میرم زن میگیرم
منو سر لج ننداز، میرم زن میگیرم
چی گفتی؟
این ور، اون ورم ننداز، میرم زن میگیرم
چی گفتی؟
قر تو کمرم ننداز، میرم زن میگیرم
خنده به لبم ننداز، میرم زن میگیرم
کاری به دستم ننداز، میرم زن میگیرم
گریه تو چشم ننداز میرم زن میگیرم
حرف تو گوشم ننداز، میرم زن میگیرم
غم تو دلم ننداز، میرم زن میگیرم
پایین و بالام ننداز، میرم زن میگیرم
درد تو پاهام ننداز، میرم زن میگیرم
غصه تو سینهام ننداز، میرم زن میگیرم
. . .
داد سرم نزن، سرم درد گرفت
درد گرفت، درد گرفت، سخت و سفت
. . .
من اگه برم زن بگیرم، شرط و شروطی داره
من اگه برم زن بگیرم، راه و رسومی داره
من اگه برم زن بگیرم، قول و قراری داره
من اگه برم زن بگیرم، قرار و مداری داره
من اگه برم زن بگیرم، سؤال و جوابی داره
من اگه برم زن بگیرم، حساب و کتابی داره
من اگه برم زن بگیرم، چون و چرایی داره
من اگه برم زن بگیرم، برو و بیایی داره
من اگه برم زن بگیرم، گفت و شنودی داره
من اگه برم زن بگیرم، بگو و مگویی داره
شرق و شروق، شق شق
ترق و تروق، تق تق
. . .
سواد میخواد، من که سواد ندارم
کفش میخواد، لباس میخواد، ندارم
تربیت و شعور میخواد، ندارم
سیم و زر و زور میخواد، ندارم
فهم میخواد، کمال میخواد، ندارم
جمال بیمثال میخواد، ندارم
قالی و قالیچه میخواد، ندارم، خدا جون
واسه سر عقد، خنچه میخواد، ندارم، خدا جون
دختره رونما میخواد، ندارم
زیرلفظی طلا میخواد، ندارم
چادر و روسری میخواد، ندارم
مطرب و انتری میخواد، ندارم
شلیته و شلوار میخواد، ندارم
صد تا شتر بار میخواد، ندارم
خونه میخواد، مهریهی کلون میخواد
آینه میخواد، شمعدون میخواد
شیر بهای نقد میخواد
شربت و شیرینی میخواد
یه جشن اعیونی میخواد
مهمون و مهمونی میخواد
ندارم، ندارم، ندارم!
خدا جون! ندارم! ندارم!
. . .
پس حالا که چنینه
درد بیدرمون من، دوا و درمون نمیشه
سوغات شهر فرنگ، زیرۀ کرمون نمیشه
تخته نمد به مولا، قالی کاشون نمیشه
یه خروار، مَن نمیشه
تاریکی، روشن نمیشه
من که ز مال دنیا، یک عباسی ندارم
بهتره زن نگیرم
نه از شما، نه از خودم، رودرواسی ندارم
بهتره زن نگیرم، نگیرم، نگیرم!
بِرَم، بِرَم که لیلی مجنون نمیشه
یک متر دبیت مشکی، واسه فاطی تنبون نمیشه
متن این ترانه احتیاج به هیچ توضیح اضافه ندارد و حرف این «ضربی»، که یقیناً هفتاد سالی قدمت دارد، به نحوی برای ما امروزیها آشنا است و جملاتش را کم و بیش از جوانان دور و اطرافمان میشنویم.با برداشتن میم مشکلات تبدیل به شکلات نشده است با گران شدن آقای نان طلای 18 عیار و افزایش نیافتن حقوق کارمندان و کارگران اگر هفتادهزار میم هم از جلوی مشکلات برداریم باز هم تبدیل به شکلات نخواهد شدمیم مثل مشکلات همچنان باقی ایست و مانع بزرگی برای ازدواج جوانان-حتی اگر هزاران بار هم لج کنند می ترسند زن بگیرند.